De les van Halbe

Deze week heb ik met verbazing naar de val van Halbe Zijlstra gekeken. Hij heeft een interessant verhaal gehoord van een ander en vertelt het door als zijn eigen verhaal. Hij zegt zelf dat hij dat deed om zijn bron te beschermen en omdat een verhaal ‘inhoudelijk veel meer kracht krijgt als je het uit jezelf vertelt’. Halbe heeft naast een studie sociologie ook een hbo-opleiding marketing gedaan. Hij weet hoe hij zaken in de markt kan zetten!

Het is natuurlijk prachtig voor een haantje om te kunnen vertellen dat hij bij Poetin in een datsja is geweest. Zelfs een leugen streelt iemands ego waarschijnlijk, je bent belangrijk als je met ‘de groten’ om gaat, het geeft status en aanzien. Althans, voor sommigen werkt dat zo.

De spindocters van de VVD kwam dit verhaal goed van pas toen Halbe op de nominatie stond minister van buitenlandse zaken te worden. Er werd door andere partijen getwijfeld aan de buitenlandervaring van Halbe. Wat is er mooier om dan te kunnen zeggen dat Halbe zelfs bij Poetin is geweest? Dit was het moment geweest waarop Halbe had kunnen zeggen dat het anders lag en open kaart te spelen. Waarom heeft hij dat niet gedaan?

Halbe heeft, denk ik, niet ingeschat dat zijn fake news zijn loopbaan zou kunnen schaden. Hij heeft misschien niet eens nagedacht over oprecht zijn.

Op mij maakte hij een bijzondere blije en trotse indruk als minister. Hij had die post dan toch maar mooi binnen, een beloning voor hard werken.

Mijn vraag blijft: vond Halbe het nodig zich belangrijker voor te doen? Wilde hij indruk maken? Laten zien dat hij mee telt? Bang dat hij de ministerspost niet zou krijgen? Als dat zo is, dan is er voor hem werk aan de winkel. Persoonlijk werk. Als jouw zelfbeeld afhangt van wat anderen van jou vinden, zul je altijd moeten ‘gehoorzamen’ aan de druk om te zijn zoals anderen dat van je verwachten.

Hoe fijn wordt het leven als je als mens gezien en gewaardeerd wordt, met je goede én je slechte kanten. Dat je mag zijn wie je bent. Je ontwikkeling is een doorgaand proces. Met vallen en opstaan.

Dan is die grootdoenerij niet nodig. Te beseffen dat dat niet hoeft, is een belangrijke eerste stap.